Kolejny raz nadszedł czas rozstań. Czas niełatwy, pełen wzruszeń i uśmiechniętych wspomnień. Każdy przechodzi go na swój indywidualny sposób. Tym razem w piątkowe popołudnie na świetlicy żegnaliśmy Panią Kasię. Gdy myślami powracamy do chwil spędzonych wspólnie z nią, to przychodzą do głowy ciekawe zajęcia czytelnicze przemierzane przez sympatyków słowa pisanego i nie tylko. Zajęcia Mistrzów odbywające się w każdy czwartek, spędzające sen z powiek niejednemu łobuzowi. I oczywiście zajęcia indywidualne z wychowankami, przepełnione rozmowami. A oprócz tego nie można zapomnieć, Pani Kasia zawsze będzie się nam kojarzyć z uśmiechem na twarzy, którym zarażała innych, nawet w niepogodne dni. Myszowicze by zostać dłużej w pamięci naszej wychowawczyni, przygotowali krótkie występy na pożegnanie. Nie zabrakło tańca i śpiewu. I ostatni raz w kręgu na naszej społeczności, każdy mógł podzielić się wspomnieniami o Pani Kasi. Będziemy tęsknić! Dzień wklejamy do albumu wspomnień... A na koniec składamy serdeczne podziękowania za obecność i wniesienie uśmiechu w świetlicowe progi. piątek, 18 września 2015
Do albumu wspomnień...
Kolejny raz nadszedł czas rozstań. Czas niełatwy, pełen wzruszeń i uśmiechniętych wspomnień. Każdy przechodzi go na swój indywidualny sposób. Tym razem w piątkowe popołudnie na świetlicy żegnaliśmy Panią Kasię. Gdy myślami powracamy do chwil spędzonych wspólnie z nią, to przychodzą do głowy ciekawe zajęcia czytelnicze przemierzane przez sympatyków słowa pisanego i nie tylko. Zajęcia Mistrzów odbywające się w każdy czwartek, spędzające sen z powiek niejednemu łobuzowi. I oczywiście zajęcia indywidualne z wychowankami, przepełnione rozmowami. A oprócz tego nie można zapomnieć, Pani Kasia zawsze będzie się nam kojarzyć z uśmiechem na twarzy, którym zarażała innych, nawet w niepogodne dni. Myszowicze by zostać dłużej w pamięci naszej wychowawczyni, przygotowali krótkie występy na pożegnanie. Nie zabrakło tańca i śpiewu. I ostatni raz w kręgu na naszej społeczności, każdy mógł podzielić się wspomnieniami o Pani Kasi. Będziemy tęsknić! Dzień wklejamy do albumu wspomnień... A na koniec składamy serdeczne podziękowania za obecność i wniesienie uśmiechu w świetlicowe progi. 
